OPDRACHTEN
Tijdens mijn eerste jaar op Creative Business, heb ik allerlei opdrachten mogen uitvoeren voor verschillende opdrachtgevers. Het eerste jaar was breed georiënteerd: van beeldmateriaal schieten, teksten schrijven tot het bouwen van een website. Het kan niet diverser worden met deze opleiding. Ik heb van alles geleerd en uitgevoerd om mijn kennis en ervaringen uit te breiden. Die propedeuse hebben we natuurlijk niet voor niets op zak!
​
​
Nu vraag je je misschien af, maar wat is Creative Business als je zoveel verschillende dingen hebt gemaakt?
​
​
Creative Business is een opleiding dat te maken heeft met alles dat gaande is in de online media. Je leert alle ins en outs van de media. Het gaat niet alleen om creatief zijn en dingen kunnen creëren via programma's als Adobe, je zult ook veel theorie meekrijgen zoals kennis op het gebied van marketing, de mediageschiedenis, onderzoeken, digitale mediacontent, rechten en de psychologie van media. Je wordt als het ware opgeleid tot een mediaprofessional. Wil je meer weten hierover? Klik hier.
​
​
Momenteel zit ik in het tweede jaar en heb ik als specialisatie tekstschrijven gekozen. Mijn reden hiervoor is, omdat ik graag goede teksten wil schrijven die andere mensen aantrekken. Daarnaast zou het mijn droom zijn om later op een redactie te werken. Hierbij zou ik mijn editing skills kunnen inzetten bij het maken van beeldmateriaal en tegelijkertijd leuke tekstjes kunnen schrijven. Ook heb ik verstand van onderzoeken en waarom de ene keuze eerder zou werken dan een andere keuze.
​
Op deze pagina zullen een aantal van mijn meest trotse werkjes te vinden zijn die ik tijdens school heb mogen maken.
Voor het vak Visual Storytelling moesten we een artikel schrijven met het thema: reizen.
​
De invalshoek die ik heb gekozen, gaat over het reizen in tijden van Corona. Het was de bedoeling om cijfermatige informatie in je artikel te verwerken en het daarna te visualiseren op een creatieve manier in een infographic via Adobe Illustrator.
​
Hierbij is alles zelf getekend, er is gelet op een kleurenpalet, de juiste lettertypen, duidelijke grafieken en compositie.
Tijdens beeld, vormgeving en fotografie hebben we een subcultuur gekozen die wij interessant vonden. Dit subcultuur werd vormgegeven in een magazine aan de hand van een interview.
​
In de magazine moest je letten op elementen zoals kleur, samenhang, elementen die te vinden zijn in een magazine et cetera. Alle beelden en teksten moesten zelf gemaakt worden.
​
Dit was één van mijn meest favorieten, maar ook één van mijn beste werken van mijn opleiding tot nu toe. Hier heb ik meer dan 20 uur aan gewerkt.
Het vak beeld, storytelling en video heeft mij geleerd om in groepsverband een concept te bedenken voor het maken van een nieuwsitem (video) en dit ook daadwerkelijk uit te voeren.
​
Dit was één van mijn allereerste schoolprojecten. Ook één van mijn favorieten.
​
De groep had een goede klik en we leerden veen van elkaar: zo was de één goed in copywriting, de ander in presenteren en ik toonde mijn gevoel voor creativiteit in dit project.
Dit was ook een onderdeel van hetzelfde vak als mijn magazine.
​
Dit was een vaardighedentoets die we tijdens de les moesten maken. We moesten kunnen aantonen dat wij konden werken met programma's als Photoshop en Indesign.
​
Tijdens de toets heb ik moeten werken met de compositie van de tekst, de kleuren, lettertypes, de foto's bewerken in Photoshop en dan vervolgens alles bij elkaar zetten in Indesign.
Met digitale media: concept en creatie, heb ik onderzoek moeten doen naar wat een goede website nou eigenlijk inhoudt. Hierbij kregen we ook een stuk theorie over de marketing van websites.
​
We maakten de stap van kennis en onderzoeken naar implementatie via Adobe XD. Hierdoor had je al de benodigde kennis om een goede website in elkaar te zetten. Je moest alleen nog kunnen werken met Adobe XD.
​
Met trots heb ik deze website mogen creëren.
Skills pitchen: de vak waarbij je alle tips en tops krijgt om een goede pitchclip te maken.
​
Ik heb geleerd hoe ik mezelf moest presenteren, hoe ik moest praten, wat ik moest vermijden en hoe ik het beste informatie in een korte tijd kon vertellen.
​
Dit is één van mijn producten die tijdens de lockdown van het Coronavirus is gemaakt. Er is Adobe Premiere Pro gebruikt om het filmpje in elkaar te zetten.
Artikelen
Voor het vak tekstschrijven heb ik geleerd hoe ik vanuit zelfgemaakte interviews een goede tekst kon schrijven. Hierbij ging het niet alleen om een goede lay-out, grammatica of zinsopbouw, maar ook om het verhaal dat erachter zit.
​
Welke invalshoek pak je? Hoe leidt je je tekst in om het aantrekkelijk te maken? Wat is need-to-know en nice-to-know? De onderstaande artikelen heb ik in mijn eerste jaar mogen maken. Tijdens mijn specialisatie ga ik hier nog dieper op in en uiteraard deel ik dan dat op deze pagina.
​
’Weg met die verdomde rolstoel’
Alice Boekhoff (38) droomde er altijd van om professionele zwemster te worden. Met trots laat ze foto’s zien van haarzelf rond het zwembad en van de medailles die ze verdiend had aan het zwemmen. Ze is eerste geworden van haar zwemclub. Maar dit verliep niet zonder klappen of stoten. Een ongeluk heeft Alice haar leven op zijn kop gezet. Inmiddels is Alice verlamd vanaf haar middel tot en met haar tenen.
De vrouw met bruine haren en een voldane glimlach kijkt in een fotoboek. Met haar vingers streelt ze over de foto’s terwijl een aantal herinneringen door haar hoofd gaan. Dit laat duidelijk zien dat deze vrouw een verhaal heeft te vertellen. Een verhaal om nooit te vergeten.
​
Wat gebeurde er waardoor je verlamd raakte?
‘’Ik herinner me dat ik onderweg was naar het feestje van mijn toenmalige vriendje. Op een kruising stak ik over toen het stoplicht op groen sprong. Maar na twee stappen hoorde ik een luid getoeter, een vrouwelijke schreeuw en het geluid van piepende banden. En toen was het zwart.’’ Vertelt Alice als ze terugdenkt aan het moment van haar ongeluk. Een korte stilte valt als ze met haar vingers friemelt. ‘’In het ziekenhuis kwam ik bij bewustzijn en merkte ik dat ik niets kon voelen behalve een stekende pijn in mijn borst. De dokters hebben mij toen zo snel mogelijk onderzocht. Het duurde niet lang voordat de dokters erachter kwamen dat mijn zenuwen afgekneld waren waardoor ik permanent verlamd ben geraakt.’’
Wat was het eerste waar je aan dacht toen je bij bewustzijn kwam?
‘’Het eerste waar ik aan dacht was, hoe lang? Hoe lang voordat ik weer kon zwemmen? Ik moest heel wat maanden werken aan mijn revalidatie en ik kwam in een rolstoel terecht.’’ Ze glimlacht en laat een foto zien van toen ze in een ziekenhuisbed lag. Een oudere vrouw staat naast haar en beiden kijken met een vrolijk gezicht naar de camera, maar niets is wat het lijkt als Alice vertelt over haar tijd in het ziekenhuis.
Hoe heb je je tijd doorgebracht in het ziekenhuis om dit te kunnen verwerken?
‘’Mijn moeder en ik hebben dagenlang gehuild. Tuurlijk, zoiets gun je je dochter niet.’’ Haar vrienden van de sportclub waren langs geweest. Alice legt uit hoe hard het was om niet uit tegen ze uit te vallen. Ze voelde zich jaloers dat zij wel een toekomst hadden en Alice niet. ‘’Het klinkt misschien een beetje gek, maar soms droom ik nog dat ik kan lopen. Mijn tenen die ik voorzichtig beweeg en de kracht in mijn benen die langzaam terug komt. Eindelijk leg ik mijn voeten op de grond. De kou van de grond voelt zo goed dat ik zonder schaamte met blote voeten de straten op loop. Weg met die verdomde rolstoel.’’ Lacht Alice, de spot in haar stem kun je bijna wel voelen.
Wat doe je nu? Werk je of heb je een hobby?
‘’Toen ik naar huis mocht ben ik bezig geweest met het zoeken van een baan, iets dat ik voorlopig kon gaan doen.’’ Alice heeft verschillende studies gedaan en uiteindelijk gesolliciteerd bij het BovenIJ ziekenhuis als baliesecretaresse. Ze werkt daar bijna vijftien jaar.
Waarom koos je dit? Ik kan me voorstellen dat dit totaal het tegenovergestelde is van zwemmen.
‘’Waarom ik dit koos? Dit was nog het enigste dat me een beetje interessant leek. Het werk vergaat me goed, is afwisselend en ik heb hulpvolle collega’s. Ik ben dus ook ontzettend dankbaar voor deze kans’’
Ben je trots op waar je tot heden staat?
‘’Of ik trots ben? Ja! Het is misschien niet allemaal uitgelopen zoals ik het had gewild, maar ik heb een baan waar ik tevreden mee ben. Ik ben gewend aan mijn rolstoel en ik heb vrienden die mij altijd door dik en dun steunen. Ik mag niet klagen, mensen hebben het veel erger dan ik.’’
Met dezelfde glimlach kijkt Alice zoals voordat het interview begon. Ze voelt zich trots op zichzelf en weet dat het eenmaal zo moet zijn, maar het permanente verdriet is niet zomaar weg te wissen. Het zit allemaal in haar glimlach, het verhaal.
Wat zie je in je toekomst?
Alice: ‘’Wat ik in mijn toekomst zie? Geen idee eigenlijk. Ik hoop natuurlijk dat ik nog werk in het ziekenhuis. We zullen het wel zien. Het staat vast geschreven in de sterren.’’
‘’Ik schaamde me dood, letterlijk.’’
Stella heeft het allemaal altijd op een rijtje gehad. Niemand had een reden om zich zorgen te maken over deze fanatieke tiener. Het was pas op het moment dat ze zowel fysiek als mentaal afzwakte dat de tafels werden omgedraaid. School, werk en haar passie voor schilderen en dansen werden op pauze gezet. Anderhalf jaar heeft Stella cognitieve gedragstherapie en een traject voor zelfvertrouwen moeten volgen bij het GGZ om te vechten tegen de donkere gedachtes en zelfmoordneigingen die door haar hoofd rondspookte.
‘’Je zou zeggen dat mijn leven bijna perfect was: de marketingcommunicatie-opleiding die ik volgde, verliep me bijna te makkelijk, ik werkte bij de gezellige Flying Tiger en na school was ik altijd te vinden bij mijn vrienden. In mijn vrije tijd was ik bij mijn dansschool bezig met dancehall. Daarnaast uitte ik mijn gevoelens in schilderen. Ik was nog niet zo goed gezien ik pas begon. Op dat moment zag ik het vooral als een uitlaatklep om mijn hoofd leeg te maken. Nu ik erover nadenk, dacht iedereen dat mijn leven misschien iets perfect was,’’ vertelt Stella met een glimlach. Aan haar gezicht te zien zit ze diep na te denken over haar ervaringen.
Al gauw kwam er sneeuw voor de zon in het verhaal van Stella. Het begon klein en onschuldig: van af en toe een negatieve gedachte tot een dagje opgesloten in de kamer zitten. Het verergerde langzaam op het moment dat Stella zich fysiek begon pijn te doen, dit deed ze iedere keer als ze vol emoties zat die ze voor haar gevoel nergens anders in kon stoppen. Naarmate de dagen voorbij gingen, bleef ze dagenlang op haar kamer zitten, at ze minder en ging ze door met zichzelf pijnigen. Er leek een storm over haar leven heen te razen dat haar leven overhoop bracht.
Stella begon te merken dat het niet verder kon op deze manier. Het duurde haar enkele weken voordat ze eenmaal een gesprek met haar moeder aanging. Na dit gesprek heeft ze de kracht gevonden om uit zichzelf hulp te gaan zoeken bij een centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie. ‘’Om eerlijk te zijn was dit één van de lastigste dingen waar ik mezelf doorheen moest slaan. Mijn moeder had geen idee dat ik al twee keer pogingen had gedaan om mijn leven te eindigen en stond met tranen in haar ogen toen ik de moed vond om dit te vertellen. Ik schaamde me dood, letterlijk.’’
Gz-psycholoog Janneke te Kaat, gespecialiseerd in onder andere psychische stoornissen, vertelt over het verloop van het traject met Stella.
‘’Stella was één van de bijzondere mensen die ik heb mogen begeleiden. Ze was vastbesloten om samen te vechten tegen haar stoornis. Af en toe had ze weleens een terugval, maar ik merkte dat dat haar motiveerde om de volgende keer haar best te doen,’’ vertelt te Kaat kort over het traject.
te Kaat beweert tevreden te zijn met het verloop van de zaak, maar vond het ook gecompliceerd. ‘’Stella was nog minderjarig waardoor ik regelmatig haar ouders erbij moest betrekken. De thuissituatie was ingewikkeld, omdat ze nooit samen aan tafel aten en zelden leuke activiteiten deden samen. Ik herkende het gemis bij Stella, maar geen enkele ouder vindt het leuk om te horen hoe zij hun kinderen moeten opvoeden dus heb ik hier weinig invloed op gehad. Na enkele keren met haar moeder gesproken te hebben, merkte ik wel dat ze eens in de maand samen wat leuks deden.’’
Na deze therapie heeft Stella op aanraden van te Kaat nog een traject gevolgd voor haar zelfverzekerdheid. Het leek erop dat ze tijdens haar terugvallen zichzelf de schuld gaf en het gevoel kreeg dat ze niet goed genoeg was. Dit is inmiddels ook achter de rug.
In de anderhalf jaar ontwikkelde Stella zich niet alleen op het gebied van haar stoornis, maar ook als mens. Haar omgeving merkte dat ze opbloeide in een vrolijke persoon dat actief begon te sporten, werken aan haar kunst en met plezier bij haar dansschool danste. Ze stelde persoonlijke doelen voor haarzelf op om haar dromen te volgen. Momenteel studeert ze Creative Business en werkt ze in de catering, iets wat ze altijd al heeft gewild.
Te Kaat heeft de zaak met een goed afloop kunnen sluiten. Ze vertelt nog iets kort over haar ervaringen: ‘’Het gebeurt niet vaak dat ik moeite heb om afscheid te nemen na een traject, maar dit viel onder één van de bijzondere gevallen. Natuurlijk was ik ontzettend blij en trots op Stella. Toen ze hier aankwam was ze gesloten en verlegen. Ze is gegroeid naar een intelligente, open en zelfstandige vrouw. Dankzij haar bijzondere inzet en de klik die we vanaf de eerste dag hadden, was het zeker niet gemakkelijk voor mij om deze zaak af te sluiten.’’
Dit artikel is geschikt voor digitale online media, omdat dit verhaal een doelgroep van ongeveer 15-30 jaar aanspreekt die zich kunnen verplaatsen in dit verhaal. Het is een verhaal geschikt voor de jeugd die naar school gaan en werken. De doelgroep gebruikt regelmatig het internet en houden van het lezen van echte persoonlijke of bijzondere verhalen (https://www.frankwatching.com/archive/2020/02/28/generatie-z-influencer-marketing/).